Wielki mały święty Leopold

Miał zaledwie 135 cm wzrostu, utykał. Mówił niewyraźnie, dlatego przełożeni odsuwali go od głoszenia kazań. Chciał wyjechać na misje – na to również nie otrzymał zgody. Nie udało mu się zrealizować własnego planu na życie i może właśnie dlatego został świętym!

Św. o. Leopold, a właściwie Bogdan Mandić urodził się 12 maja 1866 r. w Herceg Novi (Castelnuovo) w Dalmacji (obecnie Czarnogóra nieopodal granicy z Chorwacją). Był najmłodszym z dwanaściorga dzieci w ubogiej chorwackiej rodzinie. Wychował się w dużej biedzie materialnej, ale w atmosferze głębokiej miłości i pobożności. W wieku 18 lat wstąpił do kapucynów, przyjmując imię Leopold. Cztery lata później złożył śluby wieczyste. 20 września 1890 roku w Wenecji przyjął święcenia kapłańskie.

Pragnął wrócić do swojej ojczyzny, aby tam propagować jedność między chrześcijanami różnych Kościołów oraz prowadzić dialog z muzułmanami i żydami. Przełożeni powierzyli mu jednak inne zadanie. Uznali, że jego „terenem misyjnym” będzie konfesjonał. Przebywając w ciasnej celi zakonnej, w klasztorze Świętego Krzyża w Padwie Leopold był po kilkanaście godzin dziennie do dyspozycji wiernych. Służył wszystkim, którzy prosili o pojednanie z Bogiem. Nie tylko udzielał rad i służył jako spowiednik, ale za penitentów ofiarował także swoje cierpienia. Posiadał charyzmat czytania w sumieniach tych, którzy przychodzili do niego po radę i pojednanie z Bogiem. Spowiadał po 8-9 godzin dziennie przez 33 lata.

„Jesteśmy tutaj jako dwaj grzesznicy. Bóg niech się zmiłuje nad nami!” – dewiza o. Leopolda, który bardzo często powtarzał, że spowiedź to spotkanie trzech osób: penitent (czyli każdy z nas), spowiednik i Bóg, który odpuszcza grzechy. Mawiał też, Bóg widzi nasze pragnienie przemiany, zmiany życia, pojednania. I to wystarcza.

Przez całe życie zmagał się ze słabościami i chorobami, w tym nowotworową. Zmarł w wieku 76 lat 30 lipca 1942 r. w Padwie.

Beatyfikowany 2 maja 1976 r. przez papieża Pawła VI. Kanonizował go św. Jan Paweł II w piątą rocznicę inauguracji swego pontyfikatu – 16 października 1983 r. Nazwał go „Apostołem sakramentu pojednania”, ustanawiając go orędownikiem zarówno penitentów, jak i spowiedników. Obok św. o. Pio i św. Jana Marii Vianneya jest patronem obecnego Roku Miłosierdzia. Wspominamy go 12 maja, a dziś przypada jego urodziny.

Święty ojcze Leopoldzie, módl się za nami!

opr. br. Grzegorz Dudek

2017-05-12T19:22:16+02:00